Najorginalnija tvorevina srpskog jezika je PROSLO VREME U BUDUCNOSTI.
Ova se tvorevina cesto susrece u situaciji kada recimo seljak juri prase po sljiviku.
Prase skici, bezi oko sljiva, seljak ga juri, kliza se po blatu, pada, nervira se i u trenutku kada ga je skoro uhvatio za zadnje noge, prase skikne, i smugne ispod zice u komsijino dvoriste.
Tada seljak baci sajkacu u blato, pljune pored nje i skuje jezicju paradoksalnu konstrukciju PROSLOG VREMENA U BUDUCNOSTI koje je jedino prikladno udatom trenutku, dakle, seljak kaze:
JEBO SAM TE, KAD TE STIGNEM...